بر دلم ایں چنیں جفا کرد کہ کرد یار کرد

بر دلم ایں چنیں جفا کرد کہ کرد یار کرد

با منے دل شدہ دغا کرد کہ کرد یار کرد

روئے نہفتہ از برم رفت کہ رفت یار رفت

با ہمہ شوخی ایں حیا کرد کہ کرد یار کرد

از مژۂ دو صد جہاں کشت کہ کشت یار کشت

زخمیٔ تیر خلق را کرد کہ کرد یار کرد

صبر و قرار از دلم برد کہ برد یار برد

بے خود و بے خبر مرا کرد کہ کرد یار کرد

دی بر خویشتن ترابؔ خواند کہ خواند یار خواند

با من اشارۂ بیا کرد کہ کرد یار کرد