بانگ زدم نیم شباں کیست دری خانۂ دل

بانگ زدم نیم شباں کیست دری خانۂ دل

گفت منم کز رخ من شد مہ و خورشید خجل

گفت کہ ایں خانۂ دل پر ہمہ نقش ست چرا

گفتم کہ عکس تو است اے رخ تو رشک چگل

گفت کہ ایں نقش دگر چیست پر از خون جگر

گفتم کہ نقش من خستہ دل و پائے بہ گل

بستم من گردن جاں بردم پیشش بہ نشاں

مجرم عشقست مکن مجرم خود را تو بحل

داد سر رشتہ بہ من رشتۂ پر فتنہ و فن

گفت بکش تا بہ کشم ہم بہ کش و ہم مگسل

تافت ازاں خرگۂ جاں صورت ترکم بہ از آں

دست ببردم صورت او دست مرا زد کہ بحل

گفتم تو ہم چوں فلاں ترش شدی گفت بداں

من ترش مصلحتم نے ترش کینہ و غل

ہر کہ در آید کہ منم بر سر شاخش بہ زنم

کیں حرم عشق بود اے حیواں نیست اغل

ہست صلاح دل و دیں صورت آں ترک یقیں

چشم فرو مال و ببیں صورت دل صورت دل