کرد چو آں بند گشائی مرا
داد ز ہر بند رہائی مرا
رشتۂ من از گرۂ قید رست
بر گرہم گوہرے اطلاق بست
قطرۂ ناچیز بہ بحر آرمید
ہستیٔ خود را ہمگی بحر دید
در صور بحر چو موج و بخار
یافت ہمہ جلوۂ خویش آشکار
چوں پئے گوہر سوئے دریا شتافت
ہیچ گہر جز گہر خود نہ یافت
چوں بہ تماشا سوئے خود بنگریست
ہیچ نہ دانست کہ جز بحر چیست
جامیؔ اگر زاں کہ زدی دست و پا
تا کہ بدیں بحر شدی آشنا
غرق بحر آمدہ غواص شو
طالب در و گہر خاص شو
در دلت اگر شعلہ حالیت ہست
لایق آں حسن مقالیت ہست
سوختۂ شعلۂ حالات باش
ساختۂ شرح مقالات باش
- کتاب : مثنوی ہفت اورنگ جلد اول (Pg. 497)
- Author : ملا جامی
- مطبع : مرکز مطالعات ایرانی، ایران (1999)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
