صوفی کہاوت

تا جان ھست امید ھست

تا جان ھست امید ھست

زبانی روایتیں

فارسی صوفی شاعری

روئے تو کس ندید و ہزارت رقیب ہست
در پردہ ای ہنوز و صدت عندلیب ہست

حافظ

صوفی کہاوت

تا نفس ھست آرزو باقی است

تا نفس ھست آرزو باقی است

زبانی روایتیں

فارسی صوفی شاعری

ہست عاقل ہر زمانے در غمے پیدا شدن
ہست عاشق ہر زمانے بیخود و شیدا شدن

رومی

فارسی کلام

ہست در عشق ایں کہ ناز کسے
می شود عاشقی نیاز کسے

نورالدین ظہوری

فارسی صوفی شاعری

خبرت ہست کہ در مصر شکر ارزاں شد
خبرت ہست کہ دے گم شد و تابستاں شد

رومی

فارسی صوفی شاعری

ہمانا طالع من ہست بیدار
کہ نزدم آمد آں یار وفادار

ابراہیم عاجزؔ

رباعی

ہر نیک و بدے کہ ہست در دست خداست‌‌
ایں معنی پیدا و نہاں در ہمہ جاست

سرمد کاشانی

فارسی صوفی شاعری

آں سخن گفتن تو ہست ہنوزم در گوش
واں شکر خندۂ شیرین تو از چشمۂ نوش

امیر خسرو

رباعی

چنداں کہ ز خود نیست ترم ہست ترم
ہر چند بلند پایہ ترم پست ترم

عمرخیام

فارسی کلام

گر دلم مہبط نورست عجب نیست عزیزؔ
پیر ما ہست اسداللہ علی شاہ نجف

عزیز صفی پوری

رباعی

ہر نیک و بدے کہ ہست دیدم ہمہ را
ہر خار و گلے کہ بود چیدم ہمہ را

سرمد کاشانی

رباعی

دل اگر دانا بود اندر کنارش یار ہست
چشم اگر بینا بود در ہر طرف دیدار ہست

سرمد کاشانی

صوفی کہاوت

تا ریشہ در آب ھست امید ثمری ھست

جب تک جڑوں میں پانی موجود ہے، انسان پھل کی امید رکھ سکتا ہے۔

زبانی روایتیں

بیت

اے بلبلاں کہ کردہ سفر جانبِ قفس

اے بلبلاں کہ کردہ سفر جانبِ قفس
تنہا گذاشتید در ایں گلستاں مرا

آنند رام مخلصؔ

بیت

حُسن در قیدِ تماشائے تو افگند مرا

حُسن در قیدِ تماشائے تو افگند مرا
کرد در خانۂ آئینۂ نظر بند مرا

آنند رام مخلصؔ

بیت

بہ کوئے پیر مغاں گشت رھنمون ما را

بہ کوئے پیر مغاں گشت رھنمون ما را
خدا نصیب کند عمر خضر مینا را

آنند رام مخلصؔ

بیت

می کنی گاہی ز منظر جلوۂ در کار ما

می کنی گاہی ز منظر جلوۂ در کار ما
دارد او، سبحانہٗ آباد دولت خانہ را

آنند رام مخلصؔ

بیت

گذشتی از نظر و بے تو زندہ ایم ہنوز

گذشتی از نظر و بے تو زندہ ایم ہنوز
ز شرم آب نگشتیم، خاک بر سرِ ما

آنند رام مخلصؔ