دل کند سجدہ بہ ایں طرز خرامیدن تو
دل کند سجدہ بہ ایں طرز خرامیدن تو
دیدہ صد شکر بہ جا آورد از دیدن تو
نور مطلق متجلی ز جمال رخ تو است
کیست جانا کہ کند منع پرستیدن تو
پرسش عاشق بیمار کن اے جان جہاں
تا شود زندۂ جاوید بہ پرسیدن تو
ہر زمان میرم و ہر لحظہ شوم زندہ بہ جان
گہ ز رنجیدن تو گاہ زخندیدن تو
اے حسنؔ بوسہ بہ پایش زدن از بے ادبی است
پاے نازک شودش رنجہ بہ بوسیدن تو
مأخذ :
- کتاب : دیوان حسن (Pg. 103)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
