آفتابِ علم و عرفاں بوالعلا

آفتابِ علم و عرفاں بوالعلا

راحتِ دل، فرحتِ جاں بوالعلا

عالمے، را فتح کردی از کمال

بادشاہِ جن و انساں بوالعلا

وصف و مدحِ شیخ برحق بر زماں

فخر اہلِ دین و ایماں بوالعلا

خلق می گوید ترا پیرِ مغاں

صد نگاراں بر تو قرباں بوالعلا

دل گرفتار نشانِ پائے تو

زیرِ پایت مہر تاباں بوالعلا

خوش نصیبم من کہ دارم مسلکت

عاشقِ شاہ رسولاں بوالعلا

ہر طرف روشن چراغ فیض تو

یک نظر سوئے غریباں بوالعلا

تو کہ روح خانقاہِ اصفیا

مرجعِ عشق فقیراں بوالعلا

کاسۂ خالی بہ پیشِ وجود تو

من غلامت تو کہ سلطاں بوالعلا

التجائے جام و مینا می کنم

تو کہ جانِ بادہ خواراں بوالعلا

در دل گوہرؔ بسوزد شمع دیں

بہر محشر شد چہ ساماں بوالعلا