عمر ہا جلوۂ او جست نگاہم پیدا

عمر ہا جلوۂ او جست نگاہم پیدا

کرد آئینہ دل صورت ماہم پیدا

بیگمانست کسے پیش نگاہم پیدا

کہ شد از جلوۂ نور خدا ہم پیدا

کعبہ و دیر ز آوارگیم تنگ آمد

نیست در عشق مگر جائے پناہم پیدا

مگذر از رہِ الطاف کہ ایں شیوۂ تست

گر چہ صد فتنہ نمانید گناہم پیدا

حال بیتابیٔ دل از من بیمار مپرس

کہ شرر ہا شود از سوزش ماہم پیدا

چشم گریاں دل سوزاں رخ زرد و تنِ زار

در رہِ عشق تو گشتند گواہم پیدا

اشرفیؔ ذلت و رسوائی کوئے خوباں

کرد در ہر دو جہاں عزت و جاہم پیدا