گفتا کہ قتال جہاں گفتم خم ابروئے تو
گفتا کہ قتال جہاں گفتم خم ابروئے تو
گفتا چہ خوشتر از ارم گفتم فضائے کوئے تو
گفتا نشاط زندگی گفتم ہوائے دامنت
گفتا شمیم جاں فزا گفتم کہ اے گل بوئے تو
گفتا چہ سحر سامری گفتم نگاہ ناز تو
گفتا کہ وارستہ کند گفتم کہ ایں جادوئے تو
گفتا کہ عالی مرتبت گفتم کہ دربان درت
گفتا کہ فغفور جہاں گفتم گدائے کوئے تو
گفتا اصول تست گفتم طریق عاشقی
گفتا کہ داری سلسلہ گفتم ازیں گیسوئے تو
گفتا چہ تسبیح کنی گفتم کہ ورد نام تو
گفتا چہ رکن دین تو گفتم قد دلجوئے تو
گفتا تو آئی از کجا گفتم ز فرمان شما
گفتا مقام رفتنت گفتم کہ جاناں سوئے تو
گفتا کہ اوراد سحر گفتم کہ دیدن عارضت
گفتا نماز شب ترا گفتم خیال موئے تو
گفتا بگو من کیستم گفتم کہ معبود منی
گفتا چہ ایماں داشتی گفتم کہ واللہ روئے تو
گفتا نکو داری عمل گفتم گنہ گار توام
گفتا چہ ساز عاقبت گفتم امید از خوئے تو
گفتا تو شیدائے کسے گفتم بریں حسن رخت
گفتا امید خاطرت گفتم کہ دید روئے تو
- کتاب : فیضان وارثی المعروف زمزمۂ قوالی (Pg. 42)
- Author : اوگھٹ شاہ وارثی
- مطبع : جید برقی پریس، دہلی
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
