ما مست ز جام لب آں ساقیٔ جانیم
از لذت شرب مے و مے خانہ ندانیم
در وصف نیائیم کہ در وصف نہ گنجیم
در شہر نیائیم کہ بروں ز بیانیم
خود مسجد و خود کعبہ و پیر خرابات
خود مے کدہ خود ساقی و خود پیر مغانیم
پیدا و عیانیم چو خورشید بہر سو
در پردۂ انوار رخ خویش نہانیم
ایں طرفہ نگر اوحدیؔ از ما کہ بعالم
در عین نشاں آمدہ بے نام و نشانیم
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
