عمرے بر آستان تو سودم سر نیاز
عمرے بر آستان تو سودم سر نیاز
شاید شوم بہ بزم وصال تو سرفراز
چوں بندہ را از خواجہ بود چشم نیکوئے
ما بندہ ایم خواجہ توئی کار ما بساز
دارم امید آں کہ کنی جائے در دلم
خوش ساعتے کہ دیدہ کنم بر رخ تو باز
تبدیل کار ہا چو سراسر ز حکم تست
عشق مرا رساں بہ حقیقت تو از مجاز
ہر کو چو قطبؔ دیں برہد از وجود خویش
باشد علی الدوام بہ وصل تو سرفراز
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
