بہ روز مرگ چو تابوت من رواں باشد
گماں مبر کہ مرا دل دری جہاں باشد
برائے من مگری و مگو دریغ دریغ
بہ دام دیو در افتی دریغ آں باشد
جنازہ ام چو بہ بینی مگو فراق فراق
مرا وصال و ملاقات آں زماں باشد
مرا بہ گور سپاری مگو وداع وداع
کہ گور پردۂ جمعیت جناں باشد
فرو شدن چو بہ بینی برآمدن بنگر
غروب شمس و قمر را چرا زیاں باشد
ترا غروب نماید و لیک شرق بود
لحد مضیق نماید خلاص جاں باشد
مأخذ :
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
