نوبت وصل لقاست نوبت حسن بقاست
نوبت لطف و عطاست بحر صفا در صفاست
موج عطا شد پدیدی غرش دریا رسید
صبح سعادت دمید صبح چہ نور خداست
صورت تصویر کیست ایں شہہ و ایں میر
ایں خرد پیر کیست ایں ہمہ روپوش ہاست
چارۂ روپوش ہا ہست چنیں جوش ہا
چشمۂ ایں نوش ہا در سر و چشم شماست
در سر خود ہیچ لیک ہست سر تو دو چشم
ایں سر خاک از زمیں و آں سر پاک ار بجاست
اے بس صحرائے پاک ریختہ در زیر خاک
تا تو بدانی کہ سر از آں سر دیگر بپاست
آں سر اصلی نہاں ویں سر فرعی عیاں
جاں کہ پس از ایں جہاں عالم بے منتہاست
مشک بہ بند اے سقا مے ببر از خم ما
کوزۂ ادراک ہا تنگ از ایں تنگ ہاست
از سوئے تبریزؔ تافت شمسؔ حق و گفتمش
نور تو ہم متصل با ہمہ و ہم جداست
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
