فارسی کلام

بہ روئے تو پنہاں نظر داشتم
بلائے عجب زیرِ سر داشتم

میرتقی میر

فارسی کلام

در محبت محنتِ بسیار می باید کشید
بہرِ یک نظّارہ صد آزار می باید کشید

میرتقی میر

فارسی کلام

طورہا شد مختلف دورِ زمانِ دیگر است
آں زمیں برباد رفت ایں آسمانِ دیگر است

میرتقی میر

فارسی کلام

بہ گلشن بسے آں کہ گردیدہ باشد
گلِ ناز کے چوں تو کم دیدہ باشد

میرتقی میر

فارسی کلام

نہ دارم بیش از ایں تابِ جفا من
ترحم کن کہ آخر تا کجا من

میرتقی میر

فارسی کلام

حالیا در دل نمی گنجد غمِ بسیارِ ما
یک دو روز اے بے وفا کم کم بکن آزارِ ما

میرتقی میر

فارسی کلام

از دہانش کس چہ گوید آں دہاں معلوم نیست
حرف بسیار است اتا ہیچ از آں معلوم نیست

میرتقی میر

فارسی کلام

سر گذشتِ من ادا از ہر زبانے میں شود
ایں حکایت رفتہ رفتہ داستانے می شود

میرتقی میر

فارسی کلام

دردے کہ مرا دوش از او حالِ دگر بود
پروردۂ ناں ونمکِ داغِ جگربود

میرتقی میر

فارسی کلام

زلف بار دستار می پیچد ادا را بندہ ام
شرم از آئینہ می دارد حیا را بندہ ام

میرتقی میر

فارسی کلام

بسکہ در ہر کوچہ از جورِ کسے بیداد شد
عاقبت شہرِ جہاں آباد، جورآباد شد

میرتقی میر

فارسی کلام

در ایں سختی نہ رفت اصلا ز جا دل
الٰہی پارۂ سنگ است یا دل

میرتقی میر

فارسی کلام

ہیچ کارم میرؔ حسبِ مدعا در غم نہ شد
مردنے مرکوزِ خاطر داشتم ّں ہم نہ شد

میرتقی میر

فارسی کلام

دین و دل غارت شدہ جانم بہ یغما رفتہ است
حیف ہا از یک نگاہِ یار برما رفتہ است

میرتقی میر

فارسی کلام

لختِ دل ہر شب بہ دامانم نمی دانم چرا
ہر سحر سر در گریبانم نمی دانم چرا

میرتقی میر

کلام

فقیرانہ آئے صدا کر چلے
میاں خوش رہو ہم دعا کر چلے

میرتقی میر

نعت و منقبت

عقل ہے تو مرا کہا کر تو
محوِ یاد علی رہا کر تو

میرتقی میر

نسبت

کندہ

حلوائی اور پایجامے میں کیا نسبت ہے
کندہ

امیر خسرو

کلام

اب تو صبا چمن سے آتی نہیں ادھر کچھ
ہم تک نہیں پہنچتی گل کی خبر عطر کچھ

میرتقی میر

غزل

کرے کیا کہ دل بھی تو مجبور ہے
زمیں سخت اور آسماں دور ہے

میرتقی میر