توں سن اے یار جیوں کی کان ہمن شیریں مقالی کوں
توں سن اے یار جیوں کی کان ہمن شیریں مقالی کوں
تو حسنِ صدق تے بھر لے یوں لعلاں خوش نوالی کوں
بخشاں ہے کمال و فضل یو نسخہ! وہ خاصاں میں
مظفر جائیں گے سب مجھ خیال لایزالی کوں
زبان نے دل کے پڑتوں رات دن میری کتاب اے یار
توں دیک چشم نورانی تھی ہماری خوش جمالی کوں
تو کر ادراک صفتاں میں حقائق ہائے سبحانی
تفکر کر کہ کیوں ہے یو ھمن فہم کمالی کوں
سوائی کون توں دیک سالک اتھا ہر یک معنی میں
انکھیاں تھے پاک روحانی ہمارے اس محافے کوں
مأخذ :
- کتاب : دکن کے ممتاز صوفی شعرا (Pg. 146)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
