عاشقی بر من پریشانت کنم

عاشقی بر من پریشانت کنم

کم عمارت کن کہ ویرانت کنم

گر تو صد خانہ کنی زنبور وار

چوں مگس بیجان و بے مانت کنم

تو برانکہ خلق مست تو شوند

من برانکہ مست و حیرانت کنم

چوں خلیلی ہیچ از آتش مترس

من ز آتش صد گلستانت کنم

اے صدف چوں آمدی در بحر ما

چوں صدفہا گوہر افشانت کنم

بر گلویت تیغ ہا را دست نیست

گر چو اسماعیل قربانت کنم

من ہمایم سایہ کردم بر سرت

تا کہ افریدون و سلطانت کنم

شمس تبریزی طبیب تو منم

دردمندی تا کہ درمانت کنم