زدل شستیم داغِ کلفتِ بیم وامید اینجا

زدل شستیم داغِ کلفتِ بیم وامید اینجا

دو عالم یک سرشکے بودکز مژگاں چکید اینجا

باندازِ شکار او رفت و دل از کف رمید اینجا

خدنگش تاکند پرواز رنگ از رخ پرید اینجا

بد عوی گاہِ عشق از خوں بہا بگذر غنیمت داں

کہ قاتل دست مزدِ خود نخواہد از شہید اینجا

چہ خواہی خونبہا ای کشتہ ترکِ دعوی اولیٰ تر

کہ قاتل دست مزدِ خویش خواہد از شہید اینجا

مروت نیست بیروں رفتنم از وادی وحشت

کشد ہرخارِ رہ دامن کہ باید آرمید اینجا

خدنگ ِغمزہ شاید برکسے زد ترکِ چشم او

کہ دل ناگہ طپیدو از مژہ خونے چکید اینجا

مدہ از دست فرصت را اگر دست و دلے داری

درِ ہفت آسماں بشکن چہ می جوئی کلید اینجا

برآمد گرد از من ہر کہ شد برباد در راہش

بہر جا آتشی افتاد دودش سر کشید اینجا

شہادت گر ہوس داری بحسرت گریۂ می کن

کہ ہریک قطرۂ خوں را ہست اجرِ ِصد شہید اینجا

عبث بروعدۂ فردا دلے خوش می کند زاہد

کہ آنجا می تواند دید چشمے کش ندید اینجا

کند پشتِ دو تایی کہنہ سالاں ہر قدم ایما

کہ سقفِ آسماں پست است می باید خمید اینجا

چہ می نالی تواے مرغ ِقفس با فارغ البالی

زبس درسینہ جاتنگست دل نتواں طپید اینجا

بو صلش در جوانی بہرہ ور گردیدہ ام گوئی

بایام ِبہارم اتفاق افتاد عید اینجا

جہاں شہریست مالا مال از ہر جنس وہر کالا

عزیزؔ ار میتوانی یوسفے باید خرید اینجا