اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
اہ سون تیرے درکار نہیں
اک روز جہانوں جان اے جا کبرے وچ سمانا اے
ترا گوشت کیڑی آں کھانا اے کر چیتا مرگ وسار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
ترا ساہا نیڑے آیا اے کجھجھ چولی داج رنگائی آ اے
کیوں آپنا آپ ونجائآ اے اے غافل تینوں سار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
توں ستیاں عمر ونجائی اے توں چرکھے تند نا پائی اے
کی کرسیں داج تیار نہیں اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
توں جس دن جوبن متی سیں توں نال سئی آں دے رتی سیں
ہو گفلت گلیں وتتی سیں اہ بھورا تینوں سار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
توں مڈھوں بہت کچجی سیں نرلجیاں دی نرلجی سیں
توں کھا کھا کھانے رجی سیں ہن تائیں ترا بار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
اج کلہ ترا مکلاوا اے کیوں ستی کر کر دعوی اے
انڈٹھیاں نال ملاوا اے اہ بھلکے گرم بزار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
توں ایس جہانوں جائیں گی پھر کدم نا ایتھے پائیں گی
اہ جوبن روپ ونجائیں گی تیں رہنا وچ سنسار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
منزل تیری دور دراڑی توں پیناں وچ جنگل وادی
اوکھا پہوچن پیر پیادی دسدی توں اسوار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
اک اکلی تنہا چلسیں جنگل بربر دے وچ رلسیں
لے لے توشہ اتھوں کھلسیں اتھے لین ادھار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
اہ کھالی اے سن حویلی توں وچ رہسیں اک اکیلی
اودھے ہوسی ہور نا بیلی ساتھ کسے دا بار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
جہڑے سن دیساں دے راجے نال جنہاں دے وجدے واجے
گئے رو رو بے تختے تاجے کوئی دنیاں دا اعتبار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
کتھے شکست سلطان سکندر موت نا چھڈے پیر پیغمبر
سبھے چھڈ گئے اڈمبر کوئی ایتھے پایدار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
کتھے یوسف ماہ کنیانی لئی زلیخاں پھیر جوانی
کیتی موت ستم اوڑک فانی پھیر اہ ہار شنگار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
کتھے تخت سلیماں والا وچ ہوا اڈدا سی بالا
اہ بھی کادر آپ سنبھالا کوئی زندگی دا اعتبار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
کتھے میر ملک سلطاں سبھے چھڈ چھڈ گئے ٹکانا
کوئی مار نا بیٹھے ٹھانا لشکر دا جنہاں شمار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
پھلاں پھل چمبیلی لالہ سوسن سمبل سرو نرالا
باد خزاں کیتا بر ہالہ نرگس نت خمار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
جو کجھ کرسیں سو کجھ پاسیں نہیں تے اوڑک پچھوتاسیں
سنی کونج وانن کرلاسیں کھنبھا باجھ اڈار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
ڈیرا کرسیں اہانیں جائیں جتھے سیر پلنگ بلائی
کھالی رہسن محل سرائیں پھر توں ورسیدار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
اسیں عاجز وچ کوٹ علم دے اوسے آندے وچ کلم دے
بن کلمہ دے ناہیں کم دے باجھوں کلمہ پار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
بلہاؔ شوہ بن کوئی ناہیں ایتھوں اودھے دوہیں سرائیں
سنبھل سنبھل کے کدم ٹکائیں پھیر آون دوجی وار نہیں
اٹھ جاگ گھراڑے مار نہیں
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.