عشاق محو دید اند ہر جاش جملہ جویند

عشاق محو دید اند ہر جاش جملہ جویند

در کوئے او بپویند گم کردہ دست وپارا

ایں اہل باطنا نند ایں لب کائنات اند

مامون و آمنا نند اسرار انبیاء را

چوں آں کمیل کامل با معرفت مواصل

از سالکان واصل مشہود مصطفیٰ را

ہمنام سبط اکبر مشفق ز حسن مصدر

حَسن حُسن میسر آں خیر اصفیا را

سلمان فارسی بود آں نقشبد معنی

بہر لوح صاف باطن مرضی مرتضیٰ را

یک بود اویس قربانی دانائے رمز ارنی

خیر القرون قرنی سلطان انبیاء را

مقداد وہم ابوذر واں رازداں حذیفہ

بودند اہل باطن تارک زرو طلا را

ہم بایزید و کرخی سری جنید وشبلی

ایں جملہ عارفانند اسرار اوصیاء را

کایں غوث وقطب و ابدال آیات کبریانند

ہم مظہر خدا یند افراد ماسویٰ را

ظل الٰہہ اوحد قائم مقام احمد

مہدی دیں محمدؐ سلطان اولیا را

الحال قطب دوراں غوث زماں حاضر

وارث علی چو نوح است کشتی اتقیارا

الیاس بحر عرفاں ادریس خلد رضواں

ساقی آب حیواں اسکندر و گدا را

لقمان حکمت است او داؤد شوکت است او

فرمود چوں سلیمانؔ تسخیر ایں سبا را

بہر کلیم سینا خلوت گہ وصال ست

او سینہ کرد سینا معراج اتقیا را

یوسف بصورت ست او یعقوب سیرت ست او

تاکرد نام روشن یحییٰ و زکریا را

عیسیٰ صفت ز ار ست او پیر را ولی عہد

عشق ِحق بسر کردشیب و شب وصیارا

آخر زبیت طاہر یعنی نبی آخر

ایں خیر وارثاں شد آئینہ اولیا را

نے نے غلط نوشتم آئینہ چیست بے چیں

انساں عین او ہست اخیار انبیاء را

یکتا و بے نظیر است فردا دیر پیرست

ارشاد لا تسبو پندست از کیا را

فردست در قناعت یکتا ست درضاعت

شیرست در شجاعت ہر بیشۂ دغارا

مثل جنید دارد نجنید لشکر بر

داد شکست فاشے حرص و طمع ہوا را

اسرار و چو سری اشغال او چو شبلیؔ

اطوار او چو ثوری روزانہ و شبا را

بسطامی زمانہ معروف را یگانہ

ذکرش بود فسانہ اسعاف مدعا را

آں اکرم النفوس ست آں اعظم الروس ست

آں مطلع الشموس ست و الشمس والضحیٰ را

ہم روحک اروحی ہم نفسک و نفسی

ہم جسمک و جسمی ہم لحم و ہم ما را

لفظ علی منی ہم یا انا ومنہ

ہم جسمک و جسمی ہم لحم وہم دما را

ہر گو نہ اتحادے قلبی و معنوی است

ہم لفظی است حرفے تا کے کنم نثارا