ایکہ دل از مدح تو دریائے ژرف

ایکہ دل از مدح تو دریائے ژرف

جاں بود از فیض تو درّ شگرف

وصف تو گلگو نۂ روئے سخن

مدح تو مشاطۂ موئے سخن

رونقِ ملکِ سخن از روئے تست

تازگی باغ من از جوئے تست

نام تو وردِ دل اربابِ ہوش

از خُم فیضت ہمہ کس جرعہ نوش

مقبلِ حق حضرت سعدی توئی

راحت جاں مایۂ شادی توئی

ناطقہ از ذکر تو شیریں بود

روضہ ام از مدح تو رنگیں بود

خامۂ من مصرعہ بر جستہ گشت

ریشۂ ریشۂ در کفم گلدستہ گشت

مصرعۂ فکرم پر پروانۂ ایست

نقطۂ کلکم دُر یک دانہ ایست

خاطر من گل شد وطبعم چمن

بلبل من دال شد ومغزم سمن

مدح تو اکنوں کنم از چار بحر

تا شود ز وصف تو گلزار بحر