جلوۂ ناز الٰہی چو بجولاں آمدہ

جلوۂ ناز الٰہی چو بجولاں آمدہ

مظہرش از عینِ شفقت پیرِ خرقاں آمدہ

نورِ پاکش آیتے ز آیاتِ رحماں آمدہ

مؤمناں را مصحفِ روشن چو قرآں آمدہ

چو سراپایش سراپا ناز و صد انداز بود

زاں سبب ہم طالب و مطلوبِ سبحاں آمدہ

متصف ز اوصاف و اخلاقِ الٰہی سر بسر

در لباسِ بوالبشر خود جانِ جاناں آمدہ

بوالحسن را در نجف بیں خواہ در خرقان بیں

نور دو بووند لیکن ہر دویک جاں آمدہ

نورِ یثرب جلوہ گر گردیدہ در خاکِ قرن

ہمچناں آں نورِ بسطامی بہ خرقاں آمدہ

آفتاب و ماہتاب و انجم و افلاک ہا

جملگی چو بندگانس زیرِ فرماں آمدہ

معدنِ الفقر فخری گنجِ تسلیم و رضا

در گروہِ اتقیا خورشیدِ تاباں آمدہ

قلزمِ عطر طریقت بحرِ شرع و معرفت

باوجودش صد ہزاراں موجِ عرفاں آمدہ

بوالعجب شانے کہ زیرِ خرقۂ خرقاں بود

آمدہ در خلق لیکن سخت پنہاں آمدہ

ہر دو چشم پیر کنعاں را ضیا بخشید و بس

خرقۂ مصری کہ اندر ملکِ کنعاں آمدہ

المدد یا خواجۂ خرقاں خدا را المدد

پیر خرقاں نامِ تو ہم شاہِ مستاں آمدہ

التجا دارم ز تو بہرِ دوائے درمند

ہمچو شاہِ غزنوی کو بہرِ درماں آمدہ

کاش بر درگاہِ تو روزے شود ایں غلغلہ

چشتیٔؔ لاہور بر درگاہ پویاں آمدہ