عاشقم، عاشق برویت، گر نمی دانی بداں
عاشقم، عاشق برویت، گر نمی دانی بداں
سوختم در آرزویت، گر نمی دانی بداں
باہمہ زنجیر و بند و حیلہ و مکر رقیب
خواہم آمد من بکویت، گر نمی دانی بداں
مشنو از بد گو سخن، من سست پیماں نیستم
ہستم اندر جستجویت، گر نمی دانی بداں
گر پس از مردن بیائی بر سر بالین من
زندہ میگردم ببویت، گر نمی دانی بداں
اینکہ دل جای دگر غیر از سر کویت نرفت
بستہ آں را تارمویت گر نمی دانی بداں
گر رقیب از غم بمیرد یا حسد گورش کند
بوسہ خواہم زد برویت گر نمی دانی بداں
ہیچ میدانی کہ ایں لاہوتیؔ آوارہ کیست
عاشق رویت نکویت گر نمی دانی بداں
- کتاب : Surood-e-Haai-Aazadi-o-Sulah (Pg. 325)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
