مائیم ز درد ہجر غم ناک
با چشم پر آب و سینۂ چاک
در شب چو رخ تو یاد آریم
دود دل ما رسد بہ افلاک
ہر کس بہ طفیل تست پیدا
در وفائے تو حق بگفت لولاک
در شرح بیاں کجا بہ گنجی
آں جا کہ توئی چہ جائے ادراک
اے کاش کہ اوحدیؔ بکویت
خاشاک بودے و با شدت خاک
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
