وہ چہ حسن است ایں کہ ندیدہ دل از ما در ربود
وہ چہ حسن است ایں کہ ندیدہ دل از ما در ربود
خود نہاں در پردہ صد درہائے فتنہ می کشود
حسنت اندر پردہ چوں صد پردہ ہا را می درید
آہ زاں ساعت کہ از رخ پردہ را خواہی کشود
در حریم و کعبہ و در مسجد و در بت کدہ
چوں نظر کردم بہ جز حسنت دگر چیزے نبود
پیش جام لعل تو در مجلس رندان ما
ساقی و پیر مغان و ہم صراحی در سجود
پیش او اے اوحدیؔ جاں با رضا تسلیم کن
ورنہ چشم مست او جاں از تنت خواہد ربود
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
