حسب حالی نہ نوشتیم و شد ایامے چند

حسب حالی نہ نوشتیم و شد ایامے چند

محرمے کو کہ فرستیم بتو پیغامے چند

ما بدانِ مقصد عالی نتوانیم رسید

ہاں مگر لطف شما نیز نہد گامے چند

چوں می از خم بسبو رفت و گل افگند نقاب

فرصت عیش نگہدار و بزن جامے چند

قند آمیختہ باگل نہ علاج دل ماست

بوسۂ چند بر آمیز بدشنامے چند

اے گدایان خرابات خدا یار شماست

چشم انعام مدارید ز انعامے چند

زاہد از کوچۂ رنداں بسلامت بگذر

تا خرابت نکند صحبت بدنامے چند

عیب می جملہ بگفتی ہنرش نیز بگو

نفی حکمت مکن از بہر دلِ عامے چند

حافظؔ از تابِ رخ مہر فروغ تو بسوخت

کامگارا نظری کن سوئے ناکامے چند