ساقیا بر خیز در دہ جام را
خاک برسر کن غمِ ایام را
ساغرِ مے در کفم نہ تاز سر
برکشم ایں دلقِ ارزق فام را
گرچہ بدنامی ست نزدِ عاقلاں
ما نمی خواہیم ننگ و نام را
بادہ در دہ چند ازیں باد غرور
خاک برسر نفس نافرجام را
دودِ آو سینۂ سوزان من
کس نمی بینم زخاص و عام را
بادلا را می مرا خاطر خوش است
کز دلم یک بار بُرد آرام را
ننگرد دیگر بسرد اندر چمن
ہر کہ دید آں سر و سیم اندام را
از سر دنیا گذشتی غم مخور
خوش بخور ہم خوش مدار ایام را
صبر کن حافظؔ بسختی روز و شب
عاقبت روزی بیابی کام را
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
