دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دردا کہ راز پنہاں خواہد شد آشکارا

کشتی شکستگانیم اے باد شرطہ برخیز

باشد کہ باز بینیم دیدار آشنا را

اے صاحبِ کرامت شکرانۂ سلامت

روز تفقدی کن درویشن بینوا را

در کوئے نیک نامی مارا گذر نہ دادند

گر تو نمی پسندی تغیر کن قضا را

آئینہ سکندر جامِ جم ست بنگر

تا بر تو عرضہ دارد احوال ملکِ دارا

حافظؔ بخود بنو شیداین خرقۂ مئے آلود

اے شیخ پاک دامن معذور دار ما را