نورِ او در زمیں و بر افلاک
نورِ او در زمیں و بر افلاک
ہست رقصندہ از سمک بسماک
خاک در آب آب در ملکوت
آب در باد باد در جبروت
باد در نار و نار در لاہوت
نار در نور، نور درہا ہوت
نور در نور جملہ حالتِ ماست
ماؤ او توئی اشارت ماست
قولِ قوال قائلِ اقوال
سامع مسمع است و اجد حال
حال مالا الہ الا ھو
قال ما لا الہ الا ھو
ذکر ما لا الہ الا ھو
فکر ما لا الہ الا ھو
حق زنور خودش منور ساخت
جلوۂ خویش را پیمبر ساخت
نور او جلوہ کردو احمد شد
حامد و خود شد و محمد شد
پوشش اوست جامۂ لولاک
بہر او کرد ارض ہم افلاک
گر ھو الاویش تو گوئی، راست
ہم ھو الآخر او بجا و بجاست
پس ھو الظاہر است و باطن اوست
ماوتو وارد دریں سخن نیکو ست
چبست حمد خدا؟ ازو دیدن
نعت احمد؟ ازو درو دیدن
حاصل گفتگوئے ما ایں است
وحدۂ لاشریک لہ دیں ست
جملہ شئی را قیام از نورست
اصدقؔ از نور، نور منظور است
- کتاب : Hayat-e-Asdaque (Pg. 144)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
