مژدہِ وصلم صبا آورد وگریانم ہنوز
مژدہِ وصلم صبا آورد وگریانم ہنوز
نیش برد ل می زند اندوہ ہجرانم ہنوز
صبح وصلم رخ نمود و نور عالم را گرفت
می کند خوں در دلم خورشید تابانم ہنوز
سالہا صحرائے دل را با جنوں پیمودہ ام
چوں فلک در ابتدائے ایں بیابانم ہنوز
چوں غمت گنجے دریں ویرانہ پیدا کردہ ام
منعم بے درد پندارد پریشانم ہنوز
بے ریا یک عمر در میخانہ خدمت کردہ ام
زاہدِ بے دیں نمی داند مسلمانم ہنوز
آنچہ من از لتفاتِ ایں کریماں دیدہ ام
گر دوعالم را بمن بخشند خواہانم ہنوز
آیتہ الکرسی زبانم را کلیدِ فتح ساخت
نیست مجذوبؔ آگہ از توفیقِ یزدانم ہنوز
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
