Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) بشیر غلام دا یعقوب پاس بشارت لے کے جانا . 30 یوسف دے پیراہن دی بو یعقوب تک پوہنچنی
Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) بشیر غلام دا یعقوب پاس بشارت لے کے جانا . 30 یوسف دے پیراہن دی بو یعقوب تک پوہنچنی
غلام رسول عالم پوری
MORE BYغلام رسول عالم پوری
بشیر غلام دا یعقوب پاس بشارت لے کے جانا . 30
یوسف دے پیراہن دی بو یعقوب تک پوہنچنی
لے خوشبو پیراہن والی، واؤ گئی کنانے ۔
خشبوئیؤں یعقوب نبی دے، بھرے دماغ خزانے ۔
اے اولاد کہے پیغمبر، بو یوسف دی آوے ۔
جے ن کہو ن ہوش ٹکانے، بڈھا وہم الاوے ۔
سن اولاد کہے یا حضرت، سانوں قسم الٰہی ۔
اوه خیال پرانا تینوں، گھتے وچ تباہی ۔
...................................................
کٹّ منازل گھر ول پہتا، کرواناں دا ڈیره ۔
کرے بشیر سبھاں تھیں اول، وچ کنانے ڈیره ۔
کڑتا کھولھ دلے وچ شوقوں، خوش خبری دی شادی ۔
اج یعقوب نبی نوں جا کے، کہاں مبارک-بادیک ۔
بشیر دا اپنی ماں نال میل
شطر سوار گیا کنانے، لبھدا پھرے مقامِ ۔
کھوہے تے اک بڈھی ڈٹھی، مل مل دھوندی جامے ۔
ایہہ یعقوب نبی دے جامے، ماؤں اسے دی ایہا ۔
کھوہے پاس بشیر کھلویا، تے بڈھی نوں کہیا ۔
اے بڈھی یعقوب نبی دا، مینوں دسّ ٹکانا ۔
بڈھی کہندی کم کیائی، توں کیوں اس وّل جانا ۔
اوه غم دے وّچ حجرے روندا، چھوڑ تئلک سارا ۔
کرے کلام ن نال کسے دے، ن کائی ورتارا ۔
یوسف دے وّچ درد فراکاں، کردا گریازاری ۔
چالھی سال وہائی حجرے، وچ مصیبت بھاری ۔
کہے بشیر بڈھی چھّڈ قصے، چھوڑ بیان اویہا ۔
میں یوسف دا اسدے تائیں، آندا سکھ سنیہا ۔
ہن بڈھی کر نعره دردوں، جھڑی زمیں غش آیا ۔
نہیں خلاف کدائیں وعدے، تیرے پاک خدایا ۔
نال میرے جو وعده یا ربّ، سو اوه گیا کتھاہیں ۔
یوسف تھیں خشخبراں آئیاں، اج پیغمبر تائیں ۔
ہو حیران بشیر بڈھی تھیں، پچھے حاَل کیا ای ۔
تاں بڈھی نے رو رو ساری، حالت آکھ سنائی ۔
کہے بشیر تیرے فرزندوں، بڈھی نام کیا ای ۔
بڈھی کہے کویں کہ جھلاں، نام بشیر ایہائی ۔
لہ شتروں بھر اکھیں پانی، کہے بشیر بچارا ۔
وعده گیا خلاف ن مولے، ن کر شور پکارا ۔
وچ طفلی میں مشتریاں نے، کھڑیا ساں کنانوں ۔
نام بشیر ایہائی میرا، میں وچ نور ایمانوں ۔
اے مائی میں بیٹا تیرا، ن کر گریازاری ۔
دونہہ جگراں دے فضل الاہوں، اگّ بجھی اج ساری ۔
اٹھ بڈھی لے گئی پسر نوں، چشموں نیر اچھالے ۔
اج ملے اوه زخم پرانے، درد فراکاں والے ۔
بشیر دا پیراہن لے کے آؤنا
نال بڈھی لے بیٹے تائیں، پیغمبر تھیں آئی ۔
سکھاں دی یا حضرت تینوں، یوسف خبر پچائی ۔
کیا کہاں سن نبی خدا دا، پیا تڑاک زمینے ۔
تینوں پیک کویں اج ویکھاں، نین میرے نابینے ۔
ہوش پئی پیغمبر تائیں، سائت بعد جدائیں ۔
تن وچ زور دلے نوں قوت، ملی پیغمبر تائیں ۔
آن بشیر نبی دے منہ تے، اوه پیراہن پایا ۔
سائت پلک ن لگی کائی، نور اکھیں وچ آیا ۔
........................................................
قاصد ول منہ کر پیغمبر، حاَل پچھاوے سارا ۔
کون کوئی توں نام کیائی، حاَل سنا آشکارا ۔
.........................................................
حاَل بشیر سنایا سارا، سن رویا پیغمبر ۔
میں ن جاتا درد وچھوڑا، سوز پیاریاں اندر ۔
جاں سر پئیاں گئیاں کھلھ اکھیں، پئیاں وگ کزائیں ۔
لکھ لکھ شکر خدا دے تائیں، مکے دکھ اسائیں ۔
منگ بشیر کیا تدھ حاجت، اے میرے فرزندا ۔
وقت نزء آسانی چاہاں، عرض کریندا بنده ۔
ہتھ اٹھا کہے پیغمبر، میرا دکھ ہٹایا ۔
ایویں دکھ نزء دا اس تھیں، رکھیں دور خدایا ۔
یوسف دا خط لکھیا ہویا، کرے بشیر حوالے ۔
پکڑ پدر نے ہتھیں کھولھے، پیچ وچھوڑے والے ۔
یا حضرت وّچ لکھیا ہویا، مینوں شوق پرانا ۔
خاک قدم چا پاواں اکھیں، کر کنان ٹکانا ۔
مینوں حکم خدا دا آیا، جبرائیل سنایا ۔
لکھ گھّل خط بلا گھر سارا، رکھ مصر وّچ سایہ ۔
یا حضرت خوش خبری تینوں، جھبدے کرو سواری ۔
رزق فراخ آرام چنگیرا، مصرعے فرحت بھاری ۔
...........................................................
مصر تیرا تے میں بھی تیرا، تیری دولت ساری ۔
تینوں ویکھاں تے سکھ سوواں، وّچ دل دے بے داری ۔
درد بھرے دل اہل دلاں دے، مانن غم دیاں چھاواں ۔
نّج جنیاں جن جانن ناہیں، بے درداں دیاں ماواں ۔
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
