Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) زلیخا دے باغ وچ . 19
Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) زلیخا دے باغ وچ . 19
غلام رسول عالم پوری
MORE BYغلام رسول عالم پوری
زلیخا دے باغ وچ . 19
باغ عجب واه ثانی جسدا، ہوگ ن کسے کوٹے ۔
ہرے بھرے وّچ جوش جوانی، اس وچ نازک بوٹے ۔
ریہان عطر کھلار چڑھایا، پنکھیاں وچ دماغے ۔
تارے کھوہل اگھاڑ وکھائی، چمبیلی وچ باغے ۔
صبح ہندی نوں نازک غنچے، ہسّ ہسّ گلاں کردے ۔
لارے لا سٹاون بلبل، شوق طلب دی کردے ۔
.......................................................
دونہ حوضاں دے تخت وچالے، کر زینت رکھوایا ۔
اس گلشن دا مالی کرکے، اوه گل رخ پہنچایا ۔
........................................................
کہے زلیخا پاس کنیزاں، سو سو کر تاکیداں ۔
یوسف دی وچ تابیا ہو کے، بنیاں رہیو مریداں ۔
زہر دیوے لے کھائیؤ ہتھیں، عذر ن مول لیائیؤ ۔
میں انعام دیاں زر زیور، تے تسیں راز چھپائیؤ ۔
یوسف جس نوں رغبت کرکے، خلوت طرف بلاوے ۔
اوہا اول میرے تائیں، آن پتہ دسّ جاوے ۔
میں اس نوں آزاد کریساں، خوشیوں عمر وہاوے ۔
ایس نصیحت میری اتے، جیہڑی عمل کماوے ۔
....................................................
رات ہو آئی جاں باغے وچ، باندیاں شوق سوائے ۔
دیکھ لواں اج کسنوں یوسف، لطفَ کرے گل لائے ۔
اک وکھا پلمدیاں زلفاں، دو ترفیں رخسارے ۔
عرض کرے میں سبھ تھیں سوہنی، کر لے وصل پیارے ۔
........................................................
اک کہے شمشاد کداں دی، نام میرو سلطانی ۔
میں وانگوں وچ دیس مصر دے، کس تے بھری جوانی ۔
ایویں ہر اک خوبی اپنی، ظاہر آکھ سناوے ۔
پر یوسف ول اوہناں کلاماں، ذرا دھیان ن جاوے ۔
اک توحید خدا دا رستہ، چاہے ایہناں سکھاواں ۔
ایہہ بت پوجن ترک کریہن، سدھا راه دکھاواں ۔
یوسف نے فرمایا اوہناں، نقطہ راز ایمانوں ۔
اثر گیا کر وچ دلاں دے، رہیاں دنگ ایمانوں ۔
توڑے بتّ ایمان لیائیاں، واحد ربّ پچھاتا ۔
راه شرع دا روشن نوروں، صدق یکینوں جاتا ۔
.........................................................
کہے زلیخا دائی اگے، کیا کراں دسّ مائی ۔
یوسف وسلوں نسیا جاندا، رہیا علاج ن کائی ۔
واہاں لائیاں کم ن آئیاں، ڈٹھیاں بے پرواہیاں ۔
تیں جہیاں سکھدائیاں داعیاں، جگ جگ جیون مائیاں ۔
...........................................................
کیا کراں کجھ پیش ن جاوے، میں کر تھکی زاری ۔
توں غمخوار پرانی میری، واه لگے کر کاری ۔
کر حیلہ اک واری یوسف، میں ول کرے نظاره ۔
نین کرے ول میریاں اکھیں، شوق گھتے چمکارا ۔
دائی دی نویں ویونت
سن دائی بھر ٹھنڈھیاں آہیں، سوچ وچاریں دھائی ۔
سائت بعد چکے سر، کہندی اج مسلاہت آئی ۔
.............................................................
زر چاہیئے پر کئی خزانے، دولت دے امباروں ۔
میں اک کراں تیار عمارت، زینت ودھ شماروں ۔
یوسف دی تے تیری ہر جا، مورت وچ لکھاواں ۔
ذوق خوشی دی حالت ظاہر، اس وچ نقش کراواں ۔
تیرا اسدے نال خوشی تھیں، وصل کرایا ہویا ۔
وچ کنار پیاروں تینوں، پکڑ دبایا ہویا ۔
...........................................................
اس کونے وچ یوسف تائیں، پھڑ باہوں لے جائیں ۔
عشقَ-پرشتاں دا بت خانا، اسنوں جا دکھلائیں ۔
جے ہن تیں ول نظر ن کردا، ات ول کرے نگاہاں ۔
دیکھ اوہدے دل جوش اٹھیسی، وصل ملے دلخواہاں ۔
..........................................................
پکڑے پیر زلیخا اسدے، کہندی شابش مائی ۔
ایہہ تدبیر جو کھوج نکالی، خوب ٹکانے لائی ۔
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
