Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) زلیخا دا جھورا تے قیدخانے وچ ملاقات . 23
Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) زلیخا دا جھورا تے قیدخانے وچ ملاقات . 23
غلام رسول عالم پوری
MORE BYغلام رسول عالم پوری
زلیخا دا جھورا تے قیدخانے وچ ملاقات . 23
بندیخانے یار زلیخا، ہتھیں تور وگایا ۔
غش کھا جھڑی زمیں تے جا اوه، ہن گھر نظر ن آیا ۔
....................................................
جے اک وصل ن ملدا مینوں، خوش رہندی دیداروں ۔
ہن دیدار ن نظریں آوے، گزری آں صبر قراروں ۔
یار ہتھوں چھّڈ آپ وگتی، میں نہ-شکری بھلی ۔
بے عقلی دی قہر اندھیری، سر میرے تے جھلی ۔
.......................................................
طرفے حاکم زنداں والے، کر پیغام پہنچائے ۔
میرا بندیوان پیارا، مت کوئی دہشت کھائے ۔
......................................................
تے خود گھر وچ ہردم روندی، صبر گیا اٹھ سارا ۔
غشی پوے تے ہوش کدائیں، دم دم حاَل آواره ۔
دائی دا دلاسہ دینا
دائی نے چا متّ سکھائی، ن کر ایڈ کوشالے ۔
عشقَ پوے سر سختی جھلے، چاہیئے صبر سمھالے ۔
عاشق نوں سو درد زلیخا، گزرے نال صبوری ۔
صبر کرے سو مطلب پاوے، آس رہے دل پوری ۔
......................................................
عشقَ صبر وچ ویر پرانا، مڈھوں بغض لڑائی ۔
عشقَ جتھے اتھے صبر وچارا، دخل ن رکھدا کائی ۔
عشقَ ستمگر تیغ فولادی، صبر ثمن دی ڈالی ۔
انت کداں تک اوہناں لڑائی، قہر قضیاں والی ۔
دکھ بھری رات
دائی گئی نصیحت کرکے، اثر گیا اٹھ سارا ۔
اوویں رہی زلیخا کردی، دردوں شور پکارا ۔
رات پئی غم دونا جویا، زخم جگر رس وگے ۔
دفتر غم دے لکھ نصیباں، آن دھرے سر اگے ۔
.........................................................
اے افسوس رہاں میں وچھڑی، ویکھن لوک پرائے ۔
واه دردا ایہہ درد اجیہا، جیہڑا سہیا ن جائے ۔
ایہہ گّل بول غشی وچ آئی، پاس روئی بہ دائی ۔
دائی نے جاں گھڑی وہائی، تلیاں جھسّ جگائی ۔
بیٹھی اٹھ قراروں خالی، کیتی جھبّ تیاری ۔
بدھی قمر تیاری کردی، دائی بھی جڑھ ماری ۔
قیدخانے وچ پہنچنا
پور کر تھال زروں لے دائی، اسدے نال سدھائی ۔
زنداں دے دروازے اتے، پاس رقیباں آئی ۔
زر دتا تے کر تاکیداں، کہیا راز چھپاؤ ۔
اوه مہبوب بندی دے دل دا، بندیوان دکھاؤ ۔
........................................................
دوروں بیٹھ زلیخا دیکھے، نیڑے مول ن آوے ۔
شرموں کھپدی کیتیوں تپدی، رو رو نیر وہاوے ۔
برا کیتا میں گھر دی برکت، دتی بندیواناں ۔
قسمت گئی نکھٹّ لکاؤں، بدلیا ہور زمانہ
معشوق وچ ابھید ہونا
عشقَ اجیہا غالب ہویا، توڑ وگے پیونداں ۔
برہوں سخت عذابِ گھنیرا، درد رچے وچ بنداں ۔
اپنا حاَل زلیخا تائیں، بھّل گیا سو سارا ۔
رگاں پئیاں وچ تن دے رچیا، یوسف یار پیارا ۔
........................................................
یوسف تھیں پور ایڈک ہوئی، اوہو اوه دساوے ۔
تے غرقاب خیال اسی وچ، دن تے رات وہاوے ۔
...........................................................
سورج چند فلک دے تارے، راتیں لین ہلارے ۔
آتش آب تیور بہائم، یوسف دسن سارے ۔
تے سبھ باندیاں خدمتگاراں، یوسف نظریں آئیاں ۔
کیتا وصل دلے نوں برہوں، کھلے نور صفایاں ۔
.........................................................
اکھیں میٹ رکھے یا کھولھے، دسے یار مدامی ۔
تے خود اس بتخانے وچوں، نکل گئے تمامی ۔
پہلا سیر تمام ہویا ای، جس وچ مستیاں چائیاں ۔
تے ایہہ منزل مقصد والی، گئیاں دور جدائیاں ۔
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
