Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) یوسف تے ہور قیدی . 24
Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) یوسف تے ہور قیدی . 24
غلام رسول عالم پوری
MORE BYغلام رسول عالم پوری
یوسف تے ہور قیدی . 24
یوسف بندی خانے اندر، شکر کرے سو واری ۔
مکر زناں تھیں ملی خلاصی، فضل ہویا غفاری ۔
راتیں دنے عبادت اندر، فارگ وقت وہاوے ۔
بندیواناں تے ہر ویلے، شفقت لطفَ کماوے ۔
قیدیاں دے تائیں لطفَ پیاروں، رکھے وچ اہساناں ۔
یوسف تے اوه عاشق سارے، ویکھ مراتب شاناں ۔
یوشف نال جوان دو قیدی، خاص مکرب شاہی ۔
اک خباز آہا اک ساقی، پھسے غضب دی پھاہی ۔
دشمن شاه مصر دے اوہناں، سی پیغام پچایا ۔
دیہو زہر ازیزے مارو، بخشاں عالی پایا ۔
........................................................
ساقی کر انکار کھلویا، میں ایہہ کار ن کرساں ۔
تے خباز ہویا اقراری، کرساں عذر ن دھرساں ۔
...........................................................
خبر کہی کسے پاس ازیزے، ساقی تے خبازوں ۔
زہر دواون لگا دشمن، خبر لئیں جھب رازوں ۔
پکڑ لئیا سلطان دوہاں نوں، اندر قید سٹائے ۔
سخت سزائیں اوہناں دوہاں نوں، نافز حکم چلا ئے ۔
قیدیاں نوں سفنپھل دسنے
اک کہے میں سفنہ ڈٹھا، انگوروں ہتھ خوشا ۔
آپ نچوڑ پلاوے شاہے، خمر خوشی دا توشہ ۔
دوجا کہندا میں ایہہ ڈٹھا، روٹیاں سر تے چائیاں ۔
وچوں چکّ جناور کھاندے، چیلاں کاؤں بلائیاں ۔
........................................................
کہ یوسف تعبیر اساں نوں، غم دے بند چھڑاویں ۔
توں محسن اہسان کنندا، سانوں نظریں آویں ۔
........................................................
سن کے عرض اوہناں دی یوسف، دل وچ سوچ گزارے ۔
ربّ تھیں غافل حق ن جانن، ایہہ قیدی بیچارے ۔
اول اوہناں ایمان سکھاواں، پھیر کہاں تعبیراں ۔
مطلب کارن سنن نصیحت، حق سخن تقریراں ۔
..........................................................
ایہہ مینوں ربّ علم سکھایا، خاص شرف درگاہوں ۔
سر میرے اہسان وڈیرا، پاک جناب الاہوں ۔
چھوڑ دتا میں مذہب غیراں، ربّ ن جنہاں پچھاتا ۔
آخر تھیں اوه منکر ہوئے، حق ن جنہاں سننجاتا ۔
............................................................
اسیں شریک ن کردے مولے، نال خدا شے کائی ۔
واحد خالق پاک شریکوں، اسدی سچ خدائی ۔
.........................................................
اے دو یار اسیر پیارے، دیکھو سچ کیائی ۔
بت چنگے ربّ یا تے اکو، جس دی سچ خدائی ۔
گھڑ بت لکڑ پتھر وٹوں، خالق کہن ایہناں نوں ۔
ہتھیں کرن تیار جنہاں نوں، خالق کہن تنھاں نوں ۔
جے تے وٹے دین مراداں، کاہنوں خاک رلیندے ۔
ایہہ بے جان ایہناں تھیں ناکش، جو ایہناں ربّ کہیندے ۔
...........................................................
ایہہ سن ساقی کلمہ پڑھیا، ساریاں ہور اسیراں ۔
نبی پچھاتا یوسف تائیں، سن سن کے تقریراں ۔
پر خباز ایمان ن آندا، غرق رہیا گمراہی ۔
ہور تمام ایمان لیائے، پایا فضل الٰہی ۔
تے ہن یوسف نے فرمایا، دوہاں جوان اسیراں ۔
اے دو یارو بندیوانوں، خواب سنو تعبیراں ۔
جس سفنے وچ نظریں آیا، خمر دتی سلطانے ۔
پرسوں روز خلاصی پاوے، تے خوشیوں پروانے ۔
جا صاحب نوں خمر پلاوے، عمراواں وچ رل کے ۔
تے خباز چڑھیسی سولی، دن چڑھدے نوں بھلکے ۔
...................................................
ساقی نوں فرماوے یوسف، جیں حق زن رہائی ۔
اک پیغام میرا اے ساقی، یاد رکھیں توں بھائی ۔
جاں توں خمر پلاون لگیں، پیش عزیز کداہیں ۔
ذکر کریں اس پاس اساڈا، تے ایہہ عرض سنائیں ۔
اک جوان غریب نتانا، قیدی باجھ گناہوں ۔
برساں پنج گئیاں وچ زنداں، روندیاں حاَل تباہوں ۔
.........................................................
ملی خلاصی ساقی تائیں، اس نے مقصد پائے ۔
بھّل گیاسُ یوسف دل تھیں، کتنے سال وہائی ۔
..........................................................
آئے یوسف قیدیاں تائیں، رہم کرے فرماوے ۔
کہو بھراوو قید چنگی یا، تساں خلاصی بھاوے ۔
...................................................
چار سیاں رو عرض گزاری، جے توں بندیخانے ۔
قید بھلی اساں رنج خلاصی، رہساں ایس مکانے ۔
..................................................
اک ہزار گزارن عرضاں، اہل ایالاں والے ۔
قیدوں چھٹّ عبادت کریئے، جا وچ گھراں سکھالے ۔
ہتھ اٹھا جناب الٰہی، یوسف عرض گزارے ۔
ٹٹ زنجیر ہزاراں تن تھیں، دھرت جھڑے یک بارے ۔
........................................................
آہی یوسف نوں وچ بندی، ورھیاں ست وہائیاں ۔
قید رہیا وچ درد غماں دے، کنھے ن خبراں پائیاں ۔
یوسف دی بھّل تے پچھتاوا
اک دن یوسف پاس جنابوں، جبرائیل جو آیا ۔
بعد سلاموں یوسف تائیں، ایہہ پیغام سنایا ۔
کہو یوسف کس بلدی اگوں، ابراہیم بچایا ۔
تینوں زنده کڈھ کھوہے تھیں، کس نے مصر پہنچایا ۔
الله باجھ چھڈاوے کہڑا، یوسف عرض سنائی ۔
ربّ کہے پھر کیوں توں غیروں، کیتی طلب رہائی ۔
..........................................................
شاه عزیز نقاره بنده، تینوں کویں چھڑاوے ۔
میں قادر جو چاہاں کرساں، ہوراں پیش ن جاوے ۔
ایہہ طعنہ سن یوسف رویا، صبر قراروں خالی ۔
میں بھلاں توں بخش الٰہی، توں عالی توں والی ۔
.....................................................
ستر برساں قید رہاں، یا عمر بندی وچ ساری ۔
اسدا دکھ نہیں میں کائی، غضبوں خوف قہاری ۔
تیرا قہر جھلن دی یا رب، میں وچ طاقت ناہیں ۔
ہو راضی رکھ بندیخانے، ہور ن طلب اساہیں ۔
....................................................
جبرائی e ل کہے اے یوسف، ملسی فضل اسیراں ۔
الله ارحم بخشن ہارا، بکھشیسی تقصیراں ۔
باپ بارے پچھ کرنی
یوسف پچھے، جبرائیلا، باپ احوال کیائی ۔
کہ کیا سر اسدے گزری، میری وچ جدائی ۔
اک سائت میرے باجھوں، صبر ن کردا کائی ۔
وچھڑیاں ہن سال وہائی، کیڈک سختی پائی ۔
ہن دنیاں وچ ہے یا ناہیں، میرا باپ پیارا ۔
جے ہیگا کہ حاَل سنائیں، میں بن کویں گزارا ۔
جبرائی e ل کہے اے یوسف، پیغمبر کنانی ۔
زنده ہے پر تیرے باجھوں، مزه نہیں زندگانی ۔
وچ وچھوڑے تیرے یوسف، اسدیاں اکھیں گئیاں ۔
نور ن رہیا چشماں اندر، تیریاں وچ قضیاں ۔
..........................................................
سن یوسف احوال پدر دا، رویا زارو زاری ۔
پیغمبر وچ میریاں درداں، بہت جھلی دشواری ۔
واه دردا میں ہندا ناہیں، باپ ن کردا زاری ۔
ن اج اسدا درد میرے دل، دھردا تیز کٹاری ۔
..........................................................
استغفار کرے نت رو رو، الله دے دربارے ۔
میں بھلاں توں بخش خدایا، فضل تیرے نے بھارے ۔
کنانی اوٹھنی دا ملنا
اک دن یوسف بندیخانے، غماں ستایا ہویا ۔
باہر نظر جھروکے بیٹھا، برقع پایا ہویا ۔
کناناں دا ڈیره ات ول، شام دیاروں آیا ۔
وطنی لوک نظر وچ آئے، یوسف دل اچھلایا ۔
............................................................
نام سپر دل وچ اوہناں دے، اک بنده کنانوں ۔
اسدے پاس آہی اک ڈاچی، تیز قدم پور شانوں ۔
ڈاچی نے جاں یوسف ڈٹھا، دوڑ زنداں ول آئی ۔
یوسف اگے حاضر ہو کے، گردن آن نوائی ۔
کر اداب زمیں تے بیٹھی، رو رو عرض سنائی ۔
میں یوسف کنانوں آئی، پچھ سنیہا کائی ۔
میں یعقوب نبی دا یوسف، کی کجھ حاَل سناواں ۔
اسدا غم میں آکھ ن سکدی، آه چھٹے مر جاواں ۔
...........................................................
ناکا روندی وہندیاں اکھیں، رو رو حاَل سنائے ۔
تے یوسف وچ برقعے روندا، نین تپن پچھتائے ۔
دیکھ سپر دل ڈاچی تائیں، چاہے مار اٹھایا ۔
کیوں ناکا ات بیٹھی آہی، اسنے راز ن پایا ۔
ایہہ ناکا نوں مار اٹھاوے، تے اوه اٹھے ناہیں ۔
لے لاٹھی تس مارن لگا، کرکے جوش تداہیں ۔
جانوں تیک گیا دھس دھرتی، حیرت دے وچ آیا ۔
اسنوں مار ن مول پیارے، یوسف نے فرمایا ۔
........................................................
یوسف پچھے دسّ جوانا، کس دھرتی تھیں آئؤں ۔
کام تے کیا نام کیا ای، کت ول پیش سدھائیوں ۔
نام سپر دل کام تجارت، کہیوسُ گھر کنانے ۔
قصد مصر کر گھر تھیں ٹریا، آیا ایت مکانے ۔
جے ڈٹھا تے دسّ سپر دل، یوسف نے فرمایا ۔
وّچ کنانے بڑا رکھ بھارا، پور میوه پور سایہ ۔
جڑھ ڈونگھی تے ہریا بھریا، بہت بلند اجالا ۔
شاخاں لمیاں تے وگ جھلا، جھولا سختی والا ۔
نازک شاخ نرم اک تازه، توڑ کھڑی اس جھولے ۔
ہن اوه رکھ بنا اس شاخوں، کھڑا رہے یا ڈولے ۔
سن ایہہ گّل سپر دل تائیں، چھٹّ گئیاں سو آہیں ۔
ایہہ رخ باجھ نبی یاکوبے، وّچ کنانے ناہیں ۔
........................................................
رات دنے کملایا رہندا، ہریا نظر ن آوے ۔
وّچ وچھوڑے شاخ پیاری، دن دن لپھدا جاوے ۔
..........................................................
کیتو قصد سپر دل وڈا، پھر یوسف فرماوے ۔
اتنی واٹ تجارت آئؤں، نفع کیا ہتھ آوے ۔
کہے سپر دل اتے واروں، آس ہزار دیناروں ۔
فرق مصر کنانے اندر، ایڈک نفع وپاروں ۔
باپ وّل سنیہا گھلنا
آہا لال کنگن زر بازو، یوسف دے ات حالے ۔
کیتا لاه سپر دل تائیں، چا اس وقت حوالے ۔
ایہہ لے ودھ تیرے ہتھ آیا، نفع تجارت نالوں ۔
مڑ کنان سنا جا یارا، میرے حاَل ملالوں ۔
جا اگے یعقوب پیغمبر، میرا کہیں سنیہا ۔
تینوں ربّ بہشت پچاوے، عرض کریں جو ایہا ۔
شہر مصر وچ بندیخانے، مغربیاں دا بردا ۔
شوق تیرے دا زخم جگر تے، تڑپھ ہجر وچ مردا ۔
وّچ وچھوڑے تیرے حضرت، کردا گریازاری ۔
تیری خاک قدم دا خواہاں، آس دلے وّچ بھاری ۔
..........................................................
عرض سلام دکھاں دا بھریا، جیوں خادم تھیں سریا ۔
قلم فراکوں دل دے پرزے، لکھ قاصد ہتھ دھریا ۔
ایہہ پیغمبر سپر دل یارا، کہ پیغمبر تائیں ۔
بندیوان دلے دا ہالہ، کر کر عرض سنائیں ۔
کیتا عرض سپر دل مڑ کے، نام کہاں کی تیرا ۔
یوسف کہندا نام ن حاجت، ایہہ پیغام بہتیرا ۔
اوه کہندا جے برقع لاہیں، دیکھاں تیرے تائیں ۔
یوسف کہندا مڑ جا بھائی، ہور ن گّل چلائیں ۔
ایہا کہیں سنیہا اتنا، جو میں آکھ سنایا ۔
سن ایہہ گّل سپر دل مڑیا، ول کنان سدھایا ۔
............................................................
وچ کنان سپر دل وڑیا، لے پیغام فراکوں ۔
تے اوه درداں بھرے سنیہے، مہزوروں مشتاکوں ۔
سپر دل تے یعقوب
اوه کہندا میں قاصد آیا، چل اسیراں ولوں ۔
میں پیغام ہجر دے آندے، تیر برہوں دے سلوں ۔
وچھڑیاں پیغام پہنچائے، غم دے راز چھپائے ۔
راز کھلھے دل جھّل ن سکے، رو رو کے مر جائے ۔
بندیوان مصر دا کوئی، مغربیاں دا چیرا ۔
شوق تیرے دے نال فراکاں، سینے درد گھنیرا ۔
آہیں سوز پکارا کتوسُ، گھلے درد سنیہے ۔
میں وچ دلاں ن ڈٹھے ہوراں، غم دے زخم اویہے ۔
سن یعقوب اٹھے پھڑ آسا، رو دل کرے پکاراں ۔
یوسف گھّل پیغام کتھاؤں، جھلے درد ہزاراں ۔
کیا کہیں کہ کتھوں آئؤں، کس کر پیک پہنچائیوں ۔
کن گھلیوں کہ کسدی طرفوں، کی پیغام لیائیوں ۔
کیتی عرض سپر دل رو رو، سن حضرت امیداں ۔
مغربیاں دا بردا کوئی، وّچ مصر دیاں قیداں ۔
...........................................................
سن یعقوب جگر سہ ضرباں، کہندا دوجی واری ۔
توں اسنوں خود اکھیں ڈٹھا، یا وچ پرده داری ۔
کہے سپر دل پردے اندر، دل دے درد سنائے ۔
مینوں نین وگیندے خونوں، ظاہر نظریں آئے ۔
پھیر یعقوب نبی فرمایا، کہ کی نام دسایا ۔
کہے سپر دل میں پچھ تھکا، پر کجھ پتہ ن پایا ۔
پردے اندر رمزیں رمزیں، تیرے حاَل پچھائے ۔
شعلے جھاڑ جگر پور دردوں، ایہہ پیغام سنائے ۔
...........................................................
نبی کہے بو الفت والی، وّچ پیغام سمائی ۔
ایہہ مہبوب پیارے والا، ہوگ سنیہا کائی ۔
......................................................
سن پیغام نبی دے دل نوں، ہویا درد سوایا ۔
کرکے وداع سپر دل تائیں، مڑ حجرے وّچ آیا ۔
قیدخانے وچ یوسف نوں بشارت
ستّ گئے جاں یوسف تائیں، سال بندی وّچ سارے ۔
رحمت دا دریا جنابوں، لگا دین ہلارے ۔
تاں جبرائیل فلک تھیں پہتا، حکمے نال خدا دے ۔
یوسف پاس گیا وّچ بندی، جیوں کر وّچ ارادے ۔
..............................................................
جبرائیل کہے میں تیں وّل، لے خوش خبری آیا ۔
الله نے اج نام تساڈا، چا پاکاں وّچ لایا ۔
اوه تقصیر جو ہوئی تیتھیں، بخشی کر غفاری ۔
ہور سلام پچایا تینوں، لطفَ تیرے پور بھاری ۔
کوئی روز رہیا دکھ تیرا، اج کّل ملے خلاصی ۔
سر تیرے تھیں درد مصیبت، سبھ سختی اٹھ جاسی ۔
..........................................................
باپ میرے نوں جبرائیلا، میرا حاَل سناؤ ۔
یوسف تیرا زنده حضرت، ن رو رو دکھ پاؤ ۔
جبرائیل کہے ایہہ ناہیں، ہرگز حکم الٰہی ۔
اجے پچاون خبر تساڈی، ن اراده آہی ۔
وچ تیرے غم اسنوں پھڑیا، تے تینوں وچ بندی ۔
صبروں ملے دوہاں نوں رتبہ، پاسوں قدر بلندی ۔
مڑ جبرائیل گیا ہو رخصت، یوسف صبر گزارے ۔
وچ فراقَ پدر دے روندا، دلوں ن مول وسارے ۔
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
