Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) مصر وچ یوسف دی دید لئی تڑپ . 10
Ahsan-ul-Qasas (Qissa Yousuf Zulaikha) مصر وچ یوسف دی دید لئی تڑپ . 10
غلام رسول عالم پوری
MORE BYغلام رسول عالم پوری
مصر وچ یوسف دی دید لئی تڑپ . 10
دلبر شاه دا ماه کنانی، پیغمبر رحمانی ۔
آ وڑیا وّچ مصرعے یوسف، خلق رہی دیوانی ۔
..........................................................
سارے یوسف یوسف کردے، سوز دلاں بھر چایا ۔
یوسف نوں وچ حجرے مالک، پردیاں وچ بہایا ۔
خلق پھرے وچ شوق دیوانی، ویکھاں ماه کنانی ۔
مالک ظالم ظلم کیتوئی، سورج کریں نہانی ۔
.........................................................
مالک کہندا ویچ لواں اس، ویچن قصد ہمارا ۔
روز جمعہ کڈھ سودا کرساں، ویکھ لوے جگّ سارا ۔
ہن جاؤ مت اساں بلاؤ، جمعہ دراڈا ناہیں ۔
مل لئیو جاں ویکھو اکھیں، جے ایہہ شوق تساہیں ۔
........................................................
تے لوکاں وچ شوکاں زوکاں، خدیؤں حاَل ونجائے ۔
کئی امیر فقیر ہزاراں، الٹ چوپھیریوں آئے ۔
مالک دیکھ کہے کی ہویا، خلق ہوئی دیوانی ۔
یوسف کیڈ جہانوں باہر، خلقاں کیوں حیرانی ۔
غیب ولوں سجھاء
جاں مالک نے قدر ن جاتا، جوہر نظر ن آیا ۔
یوسف کیڈک جگّ تھیں سوہنا، ظاہره آکھ سنایا ۔
تدوں فرشتے مالک اگے، کیتا آن پکارا ۔
اک دینار لے اک دیداروں، قدر کھلے تیں سارا ۔
دیناراں دا مینہہ ورھنا
سن خلقاں نے جوش اٹھایا، مینہہ ورھیا دیناراں ۔
ہر دینار دیکھن تے جاون، اندر وار ہزاراں ۔
یوسف سہن اندر وچ گھر دے، بیٹھا باجھوں پردے ۔
جاندے لوک نگاہاں کردے، تے جھڑدے وّچ در دے ۔
اندر وار گیا جو جھڑیا، گشیؤں ہوش گوائی ۔
جان رہی پھر پچھوں جاتا، تے کجھ صبر ن رائی ۔
...........................................................
ست لکھ ڈھیر ڈھیر لگا دیناروں، مالک انت ن پایا۔
اک سائت وچ شان حسن دا، ایہہ تس نظریں آیا ۔
سب بے ہوش پئے جاں ڈٹھے، مالک کہے غلاماں ۔
ایہناں اٹھا کہو ہن جاون، باہر کرو تماماں ۔
........................................................
بیہوشاں دیاں شہر دہائیاں، گھر دیاں خبراں پائیاں ۔
چا دئے لے ڈولیاں کر کر، راتیں ہوشاں آئیاں ۔
دیدار دا دوجا دن
مالک کہندا اک دیناروں، اج وکھاواں ناہیں ۔
لوکاں اک دینار ودھایا، کرے قبول تائیں ۔
اوہو ہالہ اول والا. ہویا نل تماماں ۔
درباروں بے ہوش پیاں نوں، سٹیا کڈھ غلاماں ۔
ایویں دس دن رہیا تماشہ، مالک دے دربارے ۔
شوق طلب وچ دید کریندیاں، رخت لٹائے سارے ۔
یوسف دے ویچے جان دی منادی
انت جمعہ جاں اگلا آیا، پھری منادی سارٹے ۔
یوسف نوں اج ویچن لگا، مالک وچ بازارے ۔
ماه کنانی وکن لگاسُ، مصر گئیاں پے واراں ۔
شوئلا شوق چمکیا سینے، جل بل گئے ہزاراں ۔
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
