بیا عرشیؔ بہ پشیم گر حریفِ ہمنفس خواہی
بیا عرشیؔ بہ پشیم گر حریفِ ہمنفس خواہی
منم مدحت طرازِ آں کہ بخشد تاج دارائی
مہین فرماں روائے کشورِ دلہائے نورانی
ابوالقاسم محمد ابن عبداللہ بطحائی
صبا گر از گل تقریر او نکہت رہا گردد
پرداز روئے گل چوں ہوش بلبل رنگ رعنائی
حدیثش گر اثر آموز آہِ عندلیب آمد
فغانش می کند در چشم گل ایجاد شنوائی
شگفتی نیست گر خیزد زکانم جوہرِ اول
کہ با مہر نبوت نسبتی داریم آبائی
شہا شر مندۂ تقصیر عصیاں بر درِ خویشم
کہ دور افتادہ ام از در گہت با ہمچو شیدائی
نگاہی کن کہ از ہندوستاں خواہم بدر جستن
بد انساں کز دلِ عاشق بروں آید شکیبائی
- کتاب : شمع انجمن (Pg. 322)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
