جان مشتاقاں ز یاد خویش شاداں کردہ ای
جان مشتاقاں ز یاد خویش شاداں کردہ ای
رسم تازہ کردہ ای خود را چو پنھاں کردہ ای
نحن اقرب گفتہ ای فرمودہ ای لا تُبصِرُون
بھر وصل خویش جاناں ایں چہ پیماں کردہ ای
از نظر بازاں اگر پوشیدنت منظور بود
جلوۂ خود چوں عیاں در روئے خوباں کردہ ای
با کہ گویم از کہ پرسم مرھم زخم دروں
دردھا دادی ولے غفلت ز درماں کردہ ای
روح بودہ در تن عشاق می باشی مگر
اے چرا 'ممتاز' را در پردہ بے جاں کردہ ای
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
