مستم کہ بدو مستم من غیر نمی دانم
مستم کہ بدو مستم من غیر نمی دانم
دیوانہ از و ہستم من غیر نمی دانم
شورے بدل افگندہ نے خواجہ نے من بندہ
نے مردہ نے زندہ من غیر نمی دانم
دلبر ز درم آمد ناگہ بسرم آمد
خود خود ببرم آمد من غیر نمی دانم
او جانست من جسمم مسماست کہ من اسمم
واللہ بخدا قسمم من غیر نمی دانم
من مست شرابستم از خویش خرابستم
نے آب سرابستم من غیر نمی دانم
مردست ز خود رستہ بد و نیک ہمہ شستہ
او کشتۂ سربستہ من غیر نمی دانم
ایں کم شد و آں کم شد آزاد ز ہر غم شد
پس محو ہمہ دم شد من غیر نمی دانم
ایں جوید آں جوید ایں پوید آں پوید
آشکار چنین گوید من غیر نمی دانم
- کتاب : دیوان آشکار جلد دوم (Pg. 8)
- Author : حضرت سچّل سرمت
- مطبع : افریشیا پرنٹنگ پریس ناظم آباد،کراچی
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
