چہ گویم من کہ در خود ہست جوشِ خود نمائی را
چہ گویم من کہ در خود ہست جوشِ خود نمائی را
کہ ہر دم می کندا عدام ایجاد خدائی را
دلم آزاد خواہد از قبائے چرم پوشیدن
پس از سبعین سنِ جوید ردائے کبریائی را
منم از ساقی سرمست خود نوشتم مئے عرفان
فدا سازم برندی خودم صد پارسائی را
من آن شہباز قدسم مثل عنقا بے نشاں گشتم
بظاہر شکل انسان گرفتم من گدائی را
منم سوداگرؔ عاشق بہ عشق پیرِ مستغرق
بسوز دل کند روشن چراغ میرزائی را
مأخذ :
- کتاب : دیوان سوداگر (Pg. 17)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
