بحسنِ خویشتن شیدا تو کردی یک جہانے را
بحسنِ خویشتن شیدا تو کردی یک جہانے را
کجا بودی کہ دیشب سوختی آزردہ جانے را
بمجلس تا نشستی شعلۂ آتش ز دل برخاست
کبابِ عشق خود کردی بآخر خستہ جانے را
ز ابرو و زمژگانت اماں در صد اماں خواہم
ترحم کن مسو زاں از کرم ایں نا توانے را
زلیخا ہر چہ دید از دیدۂ گریان او باشد
عزیز ؔآخر بہ زنداں افگند یک بے گمانے را
مأخذ :
- کتاب : Raaz-e-Niyaz (Pg. 411)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
