در کو ئےتو دیوانہ بدیوانہ نسازد

در کو ئےتو دیوانہ بدیوانہ نسازد

در بزم تو پروانہ بپروانہ نسازد

مھجور تو ھرگز ننشیند بہ گل وسرو

مخمور تو با شیشۂ و پیمانہ نسازد

آمد شد پنھان خیال تو پری وار

دل را چہ خیال است که دیوانہ نسازد

سودا زدہ ام ساختہ غمگیں دل صد چاک

آشفتۂ زلفیست که با شانہ نسازد

از پھلوئے جاں گر بگریزد عجبے نیست

دیوانہ دل من که بہ جانانہ نسازد

رم می کند از دشت ز سودائےتو مجنوں

در عشق تو لیلیٰ بہ سیہ خانہ نسازد

غیر از دل 'واقف' که بہ تنگ است ز دنیا

دیوانہ ندیدم که بہ ویرانہ نسازد