غم می کند فزونی اے دوستاں خدارا
غم می کند فزونی اے دوستاں خدارا
شاید نہفتہ ماندا ایں راز آشکارا
مارا چو موم بگداخت ایں آتش محبت
تا چند باشدت دل در سینہ سنگ خارا
مردیم و گردش چرخ رحمے نکرد برما
تاکے تو اں بدشمن صاحبدلاں مدارا
مستی و تنگدستی بدنام خلق سازد
با طرز شہ چہ نسبت درویش بے نوا را
کشتی عمر بشکست در بحرنا امیدی
مشکل کہ باز بینم دیدار آشنا را
حاصل نشد چو ہرگز ایں کام دل بتدبیر
تدبیر را گذارم گردن نہم قضا را
بگذشت موسم گل شدنا لہائےبلبل
تاکے شراب مستی یا ایھا السکارا
برباد رفت در غم یاراں ذخیرۂ عمر
باشد کہ گردش چرخ فرصت دہد شما را
اے خسرو زمانہ بکشا و چشم بنگر
در نامۂ سکندر احوال ملک دارا
اے ہمدیاں چو رفتیم بدنام ایں زمانہ
در کوئے نیکنامی یاد آورید ما را
یاران و بزم عشرت مخفیؔ درکوئے محنت
با عافیت چہ کارست درویش بینوا را
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
