وہ چہ خوش باشد کہ بینم بار دیگر روئے دوست
وہ چہ خوش باشد کہ بینم بار دیگر روئے دوست
در سجود آیم بمحراب خم ابروئے دوست
ہر نفس از رشتۂ کارم کشاید صد گرہ
پنجہ کزیک رہ زنم چوں شانہ در گیسوئے دوست
دیدۂ یعقوب اگر روشن شود نبود عجب
دیدۂ دل را کند روشن نسیم کوئے دوست
غنچۂ دل بشگفد در سینہ چوں گل در چمن
مژدۂ و صلی کہ آرد قاصد ے از سوئے دوست
بادہ را لبریز کن ساقی و صحبت برشکن
تا بکام دل نشینم ساعتی پہلوئے دوست
جوئے خوں آرد بجائے شیر مخفیؔ کوہکن
نشنود در بیستوں گر تشنۂ از بوئے دوست
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.