ما بار خدائے باسزاییم
ما بار خدائے باسزاییم
واندر دو جہاں یکے خداییم
ما نور و سرور عارفانیم
ما چشم و چراغ اؤلیاییم
نمرود بہ گاه پور آذر
گفتا کہ خدائے خلق ماییم
بیچارهترین خلق او بود
بیچاره بمرد و ما بہ جاییم
بس دست مبارزان کاری
ما بند زہم فروگشادیم
بس بیوه زناں کہ بیوه کردیم
بس شاه کہ در لحد نہادیم
کس را نرسد چرائے بر ما
جز آں نبود کہ ما نہادیم
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
