دردِ دلم بہ بیں زغمِ دلربا مپرس

دردِ دلم بہ بیں زغمِ دلربا مپرس

رنگِ رخم نگرد گر از حالِ ما مپرس

عشقِ پری رخاں زدلم شرم ریختہ

بے ننگ گشتہ ایم زما از حیا مپرس

جور و جفائے یار بہ بحسنش گذاشتیم

ما بندۂ وی ا یم زما جز وفا مپرس

از حسنِ آں نگار و جمالش چگویمت

دلہائے زار بیں تو ازاں دلربا مپرس

آرام جان من چو دل آرامِ من ربود

از کشتۂ مسیح ہلا از دوا مپرس

از سرد مہری دگراں غم نمی خورم

بیگانگی کہ کرد خود آں آشنا مپرس

احمدؔ رہین الفتِ دلدار گشتہ ایم

از ما بمہر یار بجزاز رضا مپرس