بدہ ساقی شراب غم ز دارا

بدہ ساقی شراب غم ز دارا

کہ تا بینم جمالِ کبیر یارا

درے دیگر ندارم جز درِ تو

تو بنوز از کرم ایں بینوا را

اگر جبریل آرد داروئے درد

نخواہد عاشقے دردت دوا را

اگر پرسند از تو تا دمِ حشر

مگو با ہیچکس سر قضا را

زسر تا پا گنہگارم ازیں رہ

بکن عفو از کرم مرا یں گدارا

اگر لطفت شود ہادی کنم طے

بسودایت رہ بے منتہا را

فدا شوبر دو چشمِ خویش از وفق

کہ خوش دیدہ جمالِ مصطفارا

مپرس از اہل عرفان کس نگوید

چو صابرؔ سرا اسرار خدا را