بخشد شکر بکام معانی بیان ما

بخشد شکر بکام معانی بیان ما

گویا زبان تو بود اندر دہان ما

بسکہ از نقش دوئی گشتہ تہی سینۂ ما

عکس ما نیز نگنجید در آئینہ ما

چوں بوئے گل بدوش کسے نیست بار ما

بر دامن صبا نہ نشنید غبار ما

نباشدا زنزاکت تاب احسان طبع عالی را

حباب از آب در یا پرنسازد جام خالی را

در آغوش تصور می کشم ساق ترا ہر دم

فروزاں می کنم زیں شمع فانوس خیالی را

غیرت عاشقی ببیں رشک نگر خدائی را

سایہ نیا فریدہ اند آں قد دلربائی را

خستہ دلانِ تو ہر طرف منتظر ندصف بصف

رخصت یک نظارہ دہ نرگس سرمہ سائی را