وے بگوشم شد صدائے یار من
وے بگوشم شد صدائے یار من
از رہِ گوشم بدل شد یار من
چوں صدائے یار یارے را رسید
مست کردو شد زمن افکارِ من
فکر او شد موبہ موچوں ہو بہ ہو
نور او شد برد جملہ نارِ من
محو رفت و محو آمد در وجود
جاں بجانا خود شد آں دلدارِ من
مطرب و چنگ و رباب و لحن او
جملہ او شد آنکہ او شد یارِ من
اصدقاؔ از دست رفت و مست شد
چوں بہ جلوہ آمد او شد کارِ من
مأخذ :
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
