خواہیم زدل آں شہ یثرب وطنی را

خواہیم زدل آں شہ یثرب وطنی را

امی لقبی ہاشمی و مکی مدنی را

آموختم از چشم تو ناوک فگنی را

حاصل کنم از ابروئے تو تیغ زنی را

بر روئے تو قربان کنم نیر تاباں

بر گوہرے دندانِ تو درِ عدنی را

سازیم فدایت مہ نورخم ابرو

بر لعل لبت پارۂ لعلِ یمنی را

نادم شدہ از سرخی عارض گلِ خنداں

شرمندہ کند قد تو سر و چمنی را

درزمرۂ عشاق و در عشق محمد

ممتاز خدا کرد اویسِ قرنی را

من توبہ شکستم وشد قابلِ رحمت

داریم چرا دست نہ توبہ شکنی را

از آفت اعدائے وطن رشک اقارب

شایقؔ دلِ من خواست غریب الوطنی را