فصل گل ست خدمت پیر مغاں کنم

فصل گل ست خدمت پیر مغاں کنم

جام شراب نوشم و خود را جواں کنم

ہیچ اختیار روز نخستیں ندادہ اند

من کیستم چنیں نکنم تا چناں کنم

اے مدعی بیا بحرابات پس از آں

من آشکار پیش تو راز نہاں کنم

از امر و نہی شرح مدہ پند واعظا

کو فرصت ایں قدر کہ ہمیں و ہماں کنم

آرام بر قص صوفی ہشیار مغزرا

حرفی اگرزدفتر مستی بیاں کنم

برقول و فعل مفتی دہر اعتماد نیست

فتوی دہد ہر انچہ قدح نوش آں کنم

ساقی بر یز بادہ قوت فرانجام

تا چند ہفت ہشت بہ نہ آسماں کنم

آمد بہار رفت خزاں وقت آں رسید

فکر نگار و ذکر می ارغواں کنم

منعم زصحبت می و معشوقہ می کند

بر قول شیخ شہر عمل چوں تواں کنم

ساقی بیاد کاسۂ از بر کن از شراب

تا از دروں بروں غم ہر دو جہاں کنم

یک بوسہ از دو لعل شود گر نصیب فیضؔ

صد جاں فدائے ساقی دور زماں کنم