شکر خدا کہ بندۂ پیر مغاں شدم
شکر خدا کہ بندۂ پیر مغاں شدم
یعنی مرید ساقی آخر زباں شدم
یا رب کجا روم ز در یار می فروش
پیدا برائے خدمت ایں آستاں شدم
اے شیخ بادہ خور بضعیفے ازانکہ من
دیر و زپیر بودم و امشب جواں شدم
برگفتہ فقیہ عمل کرد می ولے
فرصت کجا کہ یار خراباتیاں شدم
نامم شراب خوارہ نہادند صوفیاں
بی می بدور چشم تو مست آنچناں شدم
ساقی بیار جام مئے آفتاب رنگ
واقف زر از میکدۂ آسماں شدم
اے فیضؔ نیست حاجت جام جہاں نما
خدمت گزار بادہ کش غیب داں شدم
مأخذ :
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
