یک برد دلم یک زپئے جاں گلہ دارد
یک برد دلم یک زپئے جاں گلہ دارد
تنہا تنم از کثرت خوباں گلہ دارد
ایں تشنہ لب و آں شدہ سیراب ز خونم
سو فار زخود کامی پیکاں گلہ دارد
آزادی و معشوق تو یوسف شدہ در قید
صد حیف زلیخاز تو زنداں گلہ دارد
ایں قصد سرم داشت کہ آں دوخت بہ تیرم
تیغش ز سبک دستیٔ مژگاں گلہ دارد
آزردہ ز جنت چہ بکوئے تو نشستند
از جنتیان روضۂ رضواں گلہ دارد
چشم بہ رخش بود بپوشد بہ یک بار
آشفتہ دل از زلف پریشاں گلہ دارد
یونسؔ غزلت شنوم ونی نالۂ زارش
گل گفت چہ غم بلبل بستاں گلہ دارد
مأخذ :
- کتاب : دیوان ناصر علی (Pg. 111)
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
